...ในบางครั้ง เมื่อฉันท้อแท้หรือเสียใจกับเรื่องอะไรบางสิ่ง ฉันจะไม่ชอบที่จะพูดคุยกับใคร และเก็บความรู้สึกนั้นไว้กับตัวเอง...
ถึงตอนเย็น ฉันจะชอบหลบไปนั่งเล่นกับเพื่อน ๆ ของฉัน แล้วฉันจะนั่งบนหลังของเค้า เค้าจะให้ความอบอุ่นแก่ฉัน พร้อมกับเพื่อนที่ให้ร่มเงาและความสดชื่นแก่ฉัน ฉันจะชอบคิดและจินตนาการตามใจที่ฉันปรารถณา พร้อมกับฟังเพลงโปรดของฉัน ...
แสงของดวงอาทิตย์สีทองที่ส่องผ่านไอน้ำสีฟ้าคราม พร้อมกับสายลมที่เย็นสบาย "ทำให้ฉันลืมความเศร้าและความเสียใจที่ผ่านมาได้" ในระยะเวลาสั้น ๆ เพียงแค่นี้มันทำให้ฉันมีความสุขเมื่อเทียบกับเวลาทั้งวันที่ต้องอยู่กับความในใจของฉัน
....เวลาได้ล่วงเลยจนจวนค่ำ ฉันต้องลาเพื่อนทั้งสองของฉันและมาอยู่กับความเป็นจริงที่ไม่อาจปฏิเสธได้ ต่อไป....
แนะนำเว็ปไซต์